Hayatı:

Ferman Baba

1922–1996. Göle’nin Hoştülbent köyünde doğdu. Asıl adı Fermani Kızılateş’tir. İlkokulu köyünde okudu.

Küçük yaşlarda türkü ve şiire ilgi duymaya başladı. Özellikle yörede Sofu Emmi olarak bilinen Cemşit Kızılateş (1886-1984) ve Celal Oğlan adıyla anılan Celal Kızılateş (1918-1959) adlı amcalarının desteğiyle türkü ve şiire ilişkin bilgisini geliştirdi. Aynı dönemlerde kaval ve bazı çalgıları çalmayı öğrendi.

İlk gençlik yıllarında yaktığı türkülerde mahlas kullanmayan Ferman Baba, bazen Fermani mahlasını kullandıysa da daha sonra Ferman Baba mahlasında karar kıldı.

Küçük yaşlardan itibaren geleneksel şiirin daha önce yaşamış Pir Sultan, Yunus Emre, Karac’oğlan gibi birçok şairini okuyarak onlardan etkilendi. Köroğlu, Aşık Kerem, Aşık Garip, Sürmeli Bey gibi hikayelerin Kuzeydoğu Anadolu aşıklık geleneğindeki çeşitlemelerin çoğunu bilen sayılı aşıklardan biridir. Köroğlu’nun 7 kolunu bildiğinden bugüne aktarılması konusunda önemli bir kaynak sayılmaktadır.

Şiirin yanında türkülere ilişkin önemli bir kaynak kişi olan Ferman Baba, yöresinden birçok türkünün arşivlere aktarılmasına aracılık etti. Özellikle oğlu tarafından çeşitli sanatçılara aktarılan türkülerin bir bölümü değişik dergilerde yayımlandı.

Yaşamı boyunca dolaştığı birçok yörede türkülere ve halk hikayelerine ilişkin edindiği bilgileri kendi yöresiyle kıyaslayarak oldukça ilginç yorumlara ulaşan Ferman Baba, 1963 yılında Ankara’ya yerleşti.

Ferman Baba, uzun yıllar bir devlet kurumda çalıştıktan sonra emekli oldu. Ankara’da öldü ve orada toprağa verildi.

1952 yılında Göle'nin Hoştülbent köyünde doğdu. Asıl adı Halis Kızılateş'tir. İlköğrenimini köyünde, ortaöğrenimini Ankara'da, yükseköğrenimini Diyarbakır'da tamamladı.
Şiir ve edebiyata küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Yörenin bilinen şairlerinden Ferman Baba'nın oğlu olmasının bu anlamda önemli bir etkisi bulunmaktadır. Kuzeydoğu Anadolu aşıklık geleneği ve halk edebiyatını küçük yaşlardan itibaren öğrenmesi, sonraki yıllarda, özellikle edebiyat öğrenimi sırasında daha da pekişti.

Yaklaşık 5 yıl resmi bir kurumda memurluk yaptıktan sonra, Türkiye dışında yaşamaya başladı.
Edebiyatın tüm yanlarıyla ilgilenen Bahçıvan'ın şiir, yazı ve incelemeleri birçok gazete ve dergide aktarıldı.

Orhan Bahçıvan'ın Kuzeydoğu Anadolu aşıklık geleneği temelinde ayrıntılı araştırmaları bulunmaktadır. Bunlardan »Sümmani«, »Doğulu Halk Şairleri«, »Karac'oğlan« ve »Ardahan Yöresi Müziği« adlı çalışmaları önümüzdeki dönemde yayımlanacak.

Şiirlerinin bir bölümü »Şiiristan Merhaba«, (1989) ve »Acılar da Üşür«, (2002) adıyla yayımlandı.